Patron szkoły

Brzechwę nazwano: poetą dziecięcej radości. Jego twórczość jest bliska dzieciom, a utwory przenoszą czytelników w wesoły, kolorowy, beztroski i pełen fantastycznych postaci świat.

Dzieci chętnie recytują wiersze i śpiewają piosenki do  tekstów Jana Brzechwy.

Jan Brzechwa (prawdziwe nazwisko Leśman) urodził się na Podolu w Żmerynce  15.08. 1898 r. spędził tam dzieciństwo i młodość. Po maturze zaczął studiować prawo na Uniwersytecie Warszawskim.

 

Już wtedy pisał wiersze, teksty piosenek i skecze dla kabaretów literackich.

Po studiach pracował jako adwokat i radca prawny.

 

Okupację hitlerowską przeżył w Warszawie.

Po wojnie podjął pracę jako prawnik w Łodzi.

 

Po czterech latach powrócił jednak do stolicy, zrezygnował z pracy adwokackiej i całkowicie poświęcił się pisaniu. Pisał  przede wszystkim dla dzieci.

Na pytanie: Skąd czerpie pomysły do swych utworów, odpowiadał, że z głowy.

 

Jan Brzechwa zmarł 1966 w Warszawie.

Za swoją bogatą twórczość został wyróżniony w 1965r. nagrodą I stopnia Ministra Kultury i Sztuki za całokształt twórczości.

 

Nie można przecenić roli literatury dziecięcej w uczeniu, wychowaniu i wspieraniu rozwoju dzieci.

Świat przedstawiony w literaturze pomaga dziecku przenieść się do świata myślenia symbolicznego, czemu towarzyszy zawsze rozwój emocjonalny i poruszenie wyobraźni.

 

Dziecko czytając baśnie, wiersze, opowiadania, czuje się uczestnikiem prezentowanych zdarzeń świata przedstawionego. Bohaterowie literaccy Brzechwy budują specyficzny kontakt dziecka z otaczającą je rzeczywistością, wychodząc od kontekstu   zabawy.

 

Dziecko poznając kolejnych bohaterów (np. Kłamczuchę, Samochwałę, Natkę – Szczerbatkę) angażuje się emocjonalnie. Czuje się wśród nich bezpiecznie i traktuje ich jak rówieśników.

 

Całkiem naturalnie też przyjmuje z poczuciem humoru przekazywane przez poetę mądrości.

Utwory te przygotowują ucznia  też do późniejszej lektury alegorycznych bajek Krasickiego.

 

Wszystkie dzieci wierzą, że celem życia jest radość.

Wiara ta stanowi jeden z najważniejszych warunków ich rozwoju psychicznego. Radość eliminuje wszystko to, co przykre, usuwa poczucie leku, zmniejsza ból.

 

Dlatego w literaturze, a zwłaszcza w poezji dziecięcej najnaturalniejszą formą kontaktu z dzieckiem jest atmosfera zabawy. Tak też rozumiał poezję dla dzieci Jan Brzechwa. Jego wiersze oparte na przysłowiu, absurdzie, czy rymie wciągają w grę dzieci kojarząc się z wyliczankami. Poprzez zabawę uczą.

 

Przygoda z globusem, któremu ktoś nabił guza jest okazją do wyliczenia najważniejszych polskich rzek, gór i miast.

Podobną rolę pełni wiersz o znakach przestankowych utrwalający zasady interpunkcji. Wiersze pisane prostymi słowami, nawiązywanie do emocji pozwala na dotarcie tej twórczości do wszystkich dzieci: małych i dużych, a także do tych, które słabiej czytają i mają problemy z koncentracją uwagi.

 

Twórczość tego poety stała się też dla dzieci niewyczerpaną skarbnicą pobudzających wyobraźnię tekstów, łatwych do zapamiętania i wspaniałych do przedstawiania w formie teatralnej.

 

Niezwykle bogata i różnorodna twórczość Jana Brzechwy jest więc skarbnicą wiedzy o życiu, ludziach i ich charakterach, źródłem wskazówek dotyczących postępowania.

 

Poczucie humoru i pogodny nastrój, a także baśniowa atmosfera utworów sprawiają, że jest to twórczość, do której dzieci chętnie sięgają, a sam twórca jawi się jako sympatyczny, serdeczny i skromny człowiek.

 

Biorąc więc pod uwagę bogactwo twórczości Jana Brzechwy pisanej pełnym humoru i ciepła językiem, jej  walory wychowawcze i terapeutyczne uważamy, że dokonaliśmy słusznego wyboru.

 

• Nauka w szkole noszącej jego imię to powód do dumy, ale też dobra wróżba: wróżba, że i wy, drodzy uczniowie, macie tu szansę zdobyć wszechstronne uzdolnienia, solidną wiedzę i umiejętności.
• Macie szansę wynieść stąd wszystko to, co niezbędne, by osiągnąć w życiu sukces.
• Macie szansę zostać wielkimi ludźmi, czego wam serdecznie życzę.